Sunday, February 14, 2010

ساده لوحی، افیون جنبش سبز

آقا نظام سکولار دوست داری؟ حکومت لائیک رو میپسندی؟
بی دینی رو میخوای؟
از اسلام و دین و قرآن انتقاد داری؟
از بی دینی انتقاد داری؟
هرچی که هست اینها خواسته های شخصی هست
ما الان باید بر سر نقطه اشتراکمون تکیه کنیم. و اون هم نظام دموکراسی هست. بعدش میشه از راه دموکراسی، ایجاد احزاب گروهها و روزنامه و مطبوعات و رسانه های گروهی و حزبی هم عقیده های دیگه رو دور هم جمع کنیم و خودمون رو با ایجاد یک اکثریت حاکم دموکراتیک جامعه کنیم

چقدر فهم این مسئله ساده هست؟ که بعضی ها عین بچه ها پا به زمین میکوبن و از آرمانهای دوردست خودشون صحبت میکنند؟؟؟
چرا نمیفهمیم که الان ما در یک چیز با هم مشترک هستیم و اون هم نخواستن این حکومت دیکتاتوری و پادشاهی ولایت فقیه هست؟

چرا وقت خودتون رو صرف ایراد گرفتن از قرآن و یا هرچیز اعتقادی دیگه میکنید؟ خیلی از همین سبزها که الان تو فضای مجازی فعالیت میکنن مسلمون های دو آتیشه هستند خیلی ها عقاید متفاوت دارن.
آیا با پرداختن به اینجور بحثهای بی ثمر الان کاری از پیش میره؟ به جز تفرقه انداختن بین دلبستگان به جنبش سبز؟ واقعا کسانی که سر اینجور بحثها رو باز میکنند دنبال چی هستند؟ ادعای خوش فرهنگی و مدرن بودن میکنن؟
باید بدونن یا مغرض و یا خیلی ساده لوح هستند.
الان پرداختن به اینجور بحثها فقط ایجاد شکاف بین صفوف متحدان سبز هست.

Saturday, February 13, 2010

آیا میرحسین و کروبی با اینهمه هزینه ای که برای ماندن بر سر پیمانشون دادند برای ما کافی نیستند؟

ای کاش صدای آمریکا و بی بی سی و مفسران گرامی شون لحظه ای ساکت میشدند و اندکی فکر میکردند.
از شما می پرسم کدوم یکی از شماها صدای آمریکا را رسانه جنبش سبز میدونید؟
پس چرا این آدمای نشسته در جای گرم و امن، کسی ازشون نخواسته و دعوتنامه هم نفرستاده ولی خودشون رو سخنگوی جنبش سبز میدونن؟
کی بهشون این اجازه را داده؟
من اگر روزهای تظاهرات باتوم میخورم، با وجود این صداهای حماقت بار اون باتوم رو محکم تر میخورم و این طرفداری که واقعا امیدوارم بی قصد و غرض باشه تنها ثمرش همینه.
البته تنها کار مهمشون پخش اخبار بوده ولی از اون بیشتر در رسالت کاری اونها نیست.

مگر صدا وسیمای دروغ پرداز ضرغامی دیگه چه خوراکی بهتر از این میتونه پیدا کنه؟
فکر میکنید نسل بی خبر از واقعیت با دیدن این صحنه ها که بیست و سی نشون میده از آقایان مفسرین نوریزاده سازگارا و غیره و غیره که فرمایشات طرفدارانه از جنبش میکنند چه حسی بهشون دست میده؟

آیا میرحسین و کروبی با اینهمه هزینه ای که برای ماندن بر سر پیمانشون دادند برای ما کافی نیستند؟

آیا ما الان در این برهه از تاریخ کشورمون نیاز به حقوق همجنسگرایان و باز شدن در میکده ها و اینجور چیزا داریم؟

چرا یک رسانه ای که وضعیت فرهنگی کشور ایران رو میدونه و خیلی از برنامه هاش زیر عنوان حقوق بشر به حقوق جمعیتهایی میپردازه که اصولا در فرهنگ عمومی ایران هیچ جایگاهی ندارن؟ و بعد میاد با احقاق این حقوق رو منوط به پیروزی جنبش سبز میدونه؟

آیا این رسانه ها دارن رسالتشونو درست انجام میدن؟ غلط انجام میدن؟ یا اساسا قراره که به دلایلی غلط انجام بدن؟