Tuesday, July 24, 2012

چرا باید از پروژه اینترنت ملی و قطع احتمالی دسترسی به اینترنت اسقبال کرد؟

صرف نظر از جنبه های سرگرم کننده و علمی، اینترنت به عنوان ابزار اطلاع رسانی برای ارتقا سطح آگاهی های اجتماعی و سیاسی، با تمام اثرات مثبتی که در پی داشته، یک اثر بسیار مخرب بر روند اصلاحی جوامع بیماری همچون جامعه ما داشته است. که آن عدم نیاز به حرکت و تجمع های گروهی و مباحثات رو در رو در مورد مسائل و خواست های اجتماعی و سیاسی است.

با وجود اینترنت، ما تبدیل به نیروهای بسیار با اطلاع ولی مستقلی شده ایم که هیچ کدام یکدیگر را از نزدیک ندیده و نمیشناسیم.
در اصل یک جامعه مطلع و سرشار از انگیزه ولی منفصل بوجود آورده ایم که با تمام انگیزه هایی که برای تغییر در خود میبیند ولی جای یک پارامتر اساسی را همیشه خالی احساس میکند. و آن حرکت فیزیکی برای تغییر است.

به نظر می رسد قطع اینترنت در شرایط کنونی حداقل برای مدتی کوتاه، باعث یک تحول در تحرکات سیاسی و اعتراضی مردمی خواهد شد.

آنچه قطع اینترنت برای ما در پی خواهد داشت قطعا مثبت خواهد بود و با این کار حاکمیت بدون اینکه خود متوجه باشد باعث انتقال پتانسیل های نهان مجازی به دنیای واقعی خواهد شد.

آنچه در تحولات امروز کشورهای عربی شاهد هستیم نشان دهنده همین واقعیت است. شاید در تحولات چند سال اخیر تنها جایی که بیشترین استقاده از اینترنت را برای پیشبرد اهداف مبارزاتی بکار برد کشور ما بوده اما
کشورهای لیبی و مصر و تونس با جنبش های غیر مجازی بود که توانستند به هدف برسند اگرچه هنوز در مورد نتیجه گیری در مورد اثر این تحولات در این کشورها بسیار زود است.