Friday, August 24, 2012

سلامتی اونکه رهبرش عین ظلم و دیکتاتوریه. ولی با یه قطره اشک رهبرش خونش به جوش میاد

حالا گفتیم لعنت به بسیجی، لباس شخصی ... ولی خداییش دمشون گرم.

سلامتی اونکه رهبرش عین ظلم و دیکتاتوریه. ولی با یه قطره اشک رهبرش خونش به جوش میاد
سلامتی اونی که مولاش سگ هم حسابش نمیکنه، ولی میره جا پاشو میبوسه
سلامتی اونکه از بشار اسد عرب بعثی شش دانگ حمایت کرد تا 23 هزار نفرو بکشه ولی طرفداراش که سنگ رزمنده و شهید و شهادت و دفاع مقدس رو به سینه میزنند انگار نه انگار
نه انگ بعثی بهش زدن و نه انگ ضد خمینی و ضد اسلامی و...


و بعضی ها هم هستند که هنوز جنبششون به جایی نرسیده کلی خط و نشون و فحش و بد و بی راه و قهر و آشتی راه انداختن
گفتن رهبرمون سبزه سبز اللهی
گفتن میخاد به دوران طلایی برگرده
گفتن همین الان باید فحاشی کنه به خدا و پیغمبر و اسلام و دین و حسن و حسین تا ما باهاش آشتی کنیم
گفتن خودش بیاد تو خیابون شعار بده
گفتن چرا به خامنه ای فحش نداد
گفتن همش فیلمه، توطئه ست
حالا هم هنوز دست بردار نیستن... مریضیش هم توطئه ست...
...
 با شنیدن این چیزا یه چیزای آشنایی نو ذهنم تداعی میشه :
تئوری دژمن تراشی بعضی جریانات ... ادبیات صدا و سیمای همون جریانات ...